Deel deze inhoud:
In een goed gevulde Damburg stond zaterdagavond wedstrijd 1 op het programma van the best of three in de titelfinales van het Belgische handbal. Sezoens Achilles Bocholt mocht thuis beginnen tegen het tot nog toe ongeslagen Sporting Pelt in deze Belgische play-offs. Kon Bocholt de rug rechten na de wisselvallige play-offs en na het missen van al twee prijzen dit seizoen? Of wierpen Douven & co zich naar een delirium in pole-position met nog twee thuiswedstrijden in het achterhoofd? Dat waren de hamvragen.
In wat ook wel eens de laatste thuiswedstrijd kon worden van Bocholts boegbeeld Serge Spooren, begonnen beide teams heel scherp en gretig aan deze “Slag om Noord-Limburg”. De thuisploeg, in het blauw spelend en aangevuurd door het massaal opgekomen blauwe legioen, ondervond geen last van titelstress. De voorbije seizoenen waren de Damburgers menig vertegenwoordigd in bijna elke finale die er gespeeld werd in het handbal.
Bij het team van Korneel Douven, dat de voorbije weken liet zien dat het met het mentale voordeel aan deze finales kon beginnen, toonde wel wat tekenen van titelstress of laat ons zeggen finalestress. Goalie Nick Deekens was direct op het appelle waar de veldspelers in de beginfase iets te onbesuist de boel wou forceren.
Na vijf minuten spelen zorgde Tommie Falke met een beauty op assist van Deekens voor de 2-2 tussenstand. Bij 2-4 van diezelfde Falke nam Sporting het initiatief even over. Maar wat stellen twee punten voorsprong voor? Niet zoveel dus. Bocholt hield gelijke tred via Winters met de 4-5 en via een strafworp werd het 5-5.
We spoelen dan even verder tot ongeveer minuut twintig, als ook Serge Spooren onder stoom begon te raken. Niet alleen zette hij de 9-7 onderhands knap op het bord, meteen daarop ook de 10-7. Het spel bleef op hoog tempo goed op en neer gaan. Op die manier kon ook Sporting Pelt blijven aanklampen. Antic zette de 11-10 op het bord. Daarna zorgde Seppe Vandenboer voor de 11-11. Vervolgens leek Pelt opnieuw afstand te kunnen nemen via Falke. Echter net voor de buzzer, klom Bocholt naar 13-14. Meteen ging het ook met een mentaal voordeel rusten.
Snel veegde Serge Spooren het punt achterstand bij het ingaan van de rust weg. Na 35 minuten spelen stond er opnieuw een gelijke stand op het scorebord, 16-16. Wie zou het eerste breken werd stilaan de vraag, wel met nog ruim voldoende tijd op de klok. De score bleef gelijk opgaan tot tien minuten voor tijd de ban leek te breken bij de bezoekers.
Claessens zorgde voor de Bocholtse 27-25. Meteen daarop bracht Falke zijn team tot 27-26 terug. Niet veel later besloot hij pal op de goalie. Daardoor ging de kans op de gelijkmaker wel teloor. Dat betekende tot tweemaal een cruciale misser voor Pelt. Luc Boiten riep zijn troepen op het gepaste moment naar de kant. Met nog vijf minuten op de klok, leek voor Sezoens Achilles Bocholt het moment rijp, om de eerste finalewedstrijd over de streep te trekken. Met de 29-26 gaf het een serieuze tik aan Sporting Pelt. Korneel Douven probeerde een laatste truc uit zijn doos te toveren. Antic milderde tot 29-27, bij 30-27 miste Falke de strafworp door de paal te treffen. Meteen daarop miste Claessens aan de overkant niet en stond het 31-27. In het slot klaarde Bocholt de klus (32-29). Op die manier pakt het een voorsprong in deze titelplayoffs.
Voor Sporting Pelt betekent dit het eerste verlies sinds de start van de Belgische Play-offs. Het heeft nu minstens één wedstrijd in het eigen Dommelhof om de achterstand recht te trekken. Sezoens Achilles Bocholt recht de rug met een verdiende zege, met dank aan ancien en boegbeeld Serge Spooren en doelman Clem Leroy.
Foto: Chris Janssen
