Deel deze inhoud:
Dat de sportwereld vol verrassingen zit maken we elke dag mee. Het gebeurt op top- maar ook op amateurniveau. Zo werpen we onze blik naar de tweede nationale in het dameshandbal. HC Atomix werd voor het seizoen niet bestempelt als één van de titelpretendenten maar misschien wel als een leuke uitdager. En laat net dat de rol zijn die het team van T1 Bjorn Timmermans met verve invulde het afgelopen seizoen. Zijn damesploeg mocht het afgelopen weekend zichzelf bekronen, nota bene op de dag van het 50 jaar clubjubileum, tot kampioen in de tweede afdeling. Het promoveert zo na 15 jaar opnieuw naar de hoogste klasse van het dameshandbal in België.
Bjorn, beschrijf eens even hoe je bij Atomix Dames bent terechtgekomen na je laatste trainershoofdstuk bij Sporting Pelt Heren 1.
“Na mijn laatste seizoen bij Sporting Pelt wilde ik eigenlijk een sabbatical nemen. De geluksdriehoek: familie, werk en Sporting Pelt kreeg ik onvoldoende goed gemanaged. In onderling overleg zijn we dan uit elkaar gegaan. Ik ben echter tevreden wat ik samen met de groep bereikt heb. We hebben ons voor de eerste keer in de geschiedenis van de club geplaatst voor de final 4, op strafworpen de bekerfinale gemist en op één discutabele fase de finale om het Belgisch kampioenschap. Je kan dus niet zeggen dat we gefaald hebben maar de kers op de taart ontbrak. En dat telt nu eenmaal op het allerhoogste niveau. Ik ben vooral trots dat ik de jongeren gelanceerd heb die nu mee het mooie weer maken.”
“Diezelfde zomer krijg ik dan een telefoon vanuit Atomix met de vraag of ik hun trainer wilde worden. Ze hadden de pech dat hun trainster door familiale omstandigheden niet aan de voorbereiding kon starten. drie dagen later stond ik klaar voor de eerste training. Ik vond nl. niet echt een andere hobby waar ik mijn ei in kwijt kon. Een club buiten Limburg zag ik wel als een nieuwe uitdaging.”
“Na enkele contacten met collega trainers wist ik dat het een serieuze uitdaging zou worden. De ploeg had zich het jaar voordien maar net van het behoud kunnen verzekeren. De doelstelling was beter doen als die 10e plaats. Na drie wedstrijden stonden we stijf onderaan en moesten we naar Brussels HC, het kleine zustertje van United Brussels, dat dat seizoen zou degraderen. Een echte kelderkraker dus. We wonnen er nipt, de trein was vertrokken en zo sloten we de competitie af op een mooie 6e plaats. Omdat ik erg tevreden was van de samenwerking had ik mijn overeenkomst reeds in februari met 1 jaar verlengd.”
Met glans geslaagd
“Dit seizoen wilden we een plaatsje beter doen. Zonder versterkingen zijn we begonnen aan deze opdracht. Als je nl. vraagt wie er op het podium zou staan werd Atomix nooit genoemd. Eynatten, Sporting Pelt en United Brussels waren de favorieten voor de titel. Omdat we al vroeg op het seizoen verloren bij Eynatten en Sporting Pelt stonden we tijdens de heenronde rond die 5e plaats.”
“Als we dan nog eens bij United Brussels verloren hield niemand nog rekening met ons. Na Nieuwjaar konden we echter een foutloos parcours voorleggen. De titelpretendenten lieten links en rechts wat punten liggen maar het geloof is er pas gekomen toen tijdens dezelfde speeldag Brussels ging winnen in Eynatten en Sporting Pelt ging verliezen in Izegem.”
“Plots waren wij de titelfavoriet maar gelukkig heb ik de druk kunnen weghouden. Een pluim voor de groep hoe ze hier is mee omgegaan. De kalendermakers hadden het niet beter kunnen plannen. Op de laatste speeldag krijgen we met Sporting Pelt-Eynatten en Atomix-Brussels twee krakers die over de titel moesten beslissen, met het gekende gevolg… Een betere manier om het 50-jarig bestaan van de club te vieren kan je niet verzinnen!”
Met welke ambitie trek je nu naar eerste nationale, vooral je dames laten proeven van het hoogste niveau en ervaring laten op doen of ligt de lat hoger?
“Wat wij gepresteerd hebben kan je nog het best vergelijken met het Leicester City van Claudio Ranieri. Totaal onverwacht die titel grijpen in de Premier League. Claudio werd het seizoen daarna wel snel ontslagen. Daarom heb ik aangedrongen voor versterking. We willen geen liftploeg zijn. Vergeet niet dat we hetzelfde kabinetstukje geflikt hebben bij DHC Overpelt!”, vervolgt Bjorn Timmermans.
“Zonder versterkingen hebben we het toen net niet gehaald. Het bestuur van Atomix heeft mij echter beloofd dat er volgend seizoen een competitief team zal staan. Daarom zal ik mee de stap zetten naar 1ste nationale. Voor de speelsters zal het een nieuwe ervaring worden. We willen ons meten met de topteams en proberen om af en toe te stunten. Ik zal me moeten verdiepen in de tegenstanders. Ik heb nl. de laatste jaren 1e nationale dames niet gevolgd”, legt Bjorn Timmermans zichzelf al wat studiewerk op.
Sporting Fanatics
Om af te sluiten Bjorn, je bent ook weleens terug te vinden bij de Sporting Fanatics van Sporting Pelt, ben je straks van de partij voor de finale clash met Sezoens Achilles Bocholt?
“Uiteraard zal ik vanavond in Dommelhof aanwezig zijn, Sporting Pelt blijft mijn club! De Fanatics gaan er weer een echt feest van maken. Dat wil ik niet missen. Het leeft enorm in het dorp, ik word de laatste dagen ook vaker aangesproken over onze laatste titel in 2004. Ik hoop echt dat na 20 jaar de boys in onze voetsporen treden, dan ben ik eindelijk van die vervelende vragen verlost”, lacht Bjorn Timmermans.
Foto: facebook HC Atomix
