Deel deze inhoud:
We hebben talrijke coaches in het basketbal die roem verdienen. Meestal vallen de grote namen op. Wie minder in de storm van de media wil lopen is Aris Paraskevopoulos. Een topcoach die meerdere watertjes doorzwom en dit seizoen de nieuwe headcoach is geworden van Athenas Lummen 2. Basketbal is zijn leven, want hij is ook nog coach van twee andere teams. Sportactua nam met veel respect tijd om Aris te interviewen.
Buiten Athenas 2 in eerste landelijke is Aris ook nog coach van Dames D in tweede provinciale bij Lummen. Verder helpt hij de jeugdwerking van Gems Diepenbeek enorm door daar de U21 onder zijn hoede te nemen. Aris is een coach die altijd mooi basketbal wil brengen. De tijd staat niet stil. Over de grenzen heen gaat de Limburgse-Griekse coach clinics volgen om steeds bij te leren.
Aris, hoe is het allemaal begonnen?
“Ik was een pleintjes basketballer”, opent de steeds rustige Aris Paraskevopoulos. “Feitelijk een laatboeier, want ik begon pas op 18-jarige leeftijd te spelen op de vleugel bij Orly. Tot mijn dertigste jaar. Tja, een fijne periode.”
Snel coach
“Het coachen zat blijkbaar in mijn bloed”, vervolgt de 61-jarige Aris Paraskevopoulos. “Op mijn twintigste gestart. Enkele jaren later was ik reeds in het bezit van een B en A-licentie.”
Basket Lummen
“Ik was coach bij Rumst, Stevoort en Orly. Op mijn veertigste kwam Basket Lummen aankloppen. Ik voelde de juiste ambitie bij deze mooie club. Toen was er reeds de nodige aandacht voor de jeugdwerking. Mijn stokpaardje. Ik begon er bij de kadetten. Had praktisch alle jeugdploegen onder mijn hoede. Tot er de doorbraak kwam naar Heren A + Dames A.”
“Tussendoor bleef ik ook verbonden bij Gems Diepenbeek. Ook een club waar ik een speciale band mee koester. Drie jaar geleden was ik er nog headcoach van de Heren A.”
Met dit seizoen opnieuw een stap hogerop. Wat verwacht je van Athenas 2?
“Het is een opleidingsteam voor onze eerste ploeg op het hoogste niveau”, weet Aris, die ook wel eens graag naar het voetbal gaat. “Wekelijks zal ik meisjes moeten afstaan, maar dat is de bedoeling van ons concept. Jonge talenten laten doorstromen. De ambitie is om een rustig seizoen te draaien. Als dat kan met mooi basketbal.”
Coach van drie teams. Is het allemaal combineerbaar?
“Goed plannen hé (lacht). Gelukkig werk ik slechts halftijds bij een Japanse firma. In heel mijn carrière had ik steeds meer dan één team. Bij de Dames D probeer ik ook systemen in te voeren. Die meisjes spelen dan wel voor de fun, maar ik wil ze toch deftig basketbal laten spelen. Gelukkig pikken ze het goed op. Daar ben ik blij mee. Het is een toffe bende. Ja, je weet het wel, want je dochter Lana Gielen zit ook in mijn team. Mijn mening over haar? Altijd aanwezig met de juiste mentaliteit. Zowel op training als in de wedstrijden. Ze zal nooit opgeven en steeds vechten voor de bal. Een belangrijke schakel in het team.”
Vrije tijd
“Mijn vrije tijd besteed ik ook aan basketbal. Ik wil ook nog steeds bijleren op alle vlakken. Daarom trek ik regelmatig de grens over. Ik volgde een clinic in Bonn en Mannheim. Twee Duitse teams waar ik toch een band mee voel. Ook ging ik naar Belgrado. Zeer leerrijk. Ik probeer dingen uit het buitenland over te brengen naar mijn teams.”
