Deel deze inhoud:
Het Peltse Dommelhof was zaterdagavond het toneel voor de Limburgse derby tussen Sporting Pelt en HUBO Handbal. Een derby blijft een derby, en dat op het scherpst van de snee. En dat zou in deze wedstrijd niet anders zijn.
De derby startte direct stevig met een goed tempo dat over en weer ging. De score werd geopend door Antic voor de thuisploeg. Bij 2-2 miste Tommie Falke zijn enige strafworp van de avond. De overige werden langs Peltse kant binnengejast door Rob Schmeits. Die gemiste zou weleens een zure nasmaak kunnen hebben op het einde van de wedstrijd. Maar daarover zo dadelijk meer. Nog een misser van Schmeits bij 3-4 ging langs de lat over. Even later zorgde de Nederlander wel voor de 5-5.
HUBO Handbal gaf niet zomaar af. Tuur Borgerhoff zorgde voor 6-7 maar toen even later ook HUBO Handbal een strafworp miste, kon Falke wel de 8-7 op het bord zetten. Wanner Robbe Spooren met de 9-8 en Schmeits via een steal dan op de counter zorgde voor 10-8 was er sprake van een eerste kloofje. Ondertussen werd er ferm gebikkeld, en werd het duidelijk dat de Limburgse eer op het spel stond.
Tot de 11-11 waren de keepers langs beide kanten nog niet echt beslissend geweest, of slechts minimaal. Maar daar wou Arthur Vanhove toch verandering in brengen. Dat kan ik ook dacht Bram Kleijkers aan de overkant. Met twee puike reddingen gaf hij de thuisploeg mee het duwtje richting de voorsprong om de kleedkamers in te gaan. Bij 15-14 was het Sahraoui langs HUBO’s kant die de boel in de fik wou steken, en de vocale confrontatie wou aangaan met de Peltse spelers. Die bleven echter cool en balden lekker verder. Het bracht de landskampioen niet uit balans, en zo trok Pelt met 17-14 de rust in.
De tweede helft startte nog prima voor Sporting Pelt. Het liep uit van 19-16 tot 23-18. Een vijfpuntenkloof dus, maar toch gaf HUBO Handbal nog tekenen van een barst in het harnas. Integendeel, het knokte zich op energie en powervol spel terug in de wedstrijd. Iets wat coach Dewit ook had gevraagd onder de rust. Na een kwartier spelen in de tweede helft stond het 26-25 via Tuur Borgerhoff. Aan de overkant miste ex-speler van HUBO, Jona Boiten, zijn poging tot lob over Arthur Vanhove. De 26-26 was een feit maar het antwoord van Door Vandebeeck was wederwoord: 27-26.
We gingen een prangende laatste tien minuten in in deze Limburgse derby. Rob Schmeits bleef zijn 7m foutloos binnenjassen. Terwijl was Milan De Grave komen opdraven. Ook hij deed zijn duit in het zakje met enkele puike reflexen. Pelt slaagde er weliswaar niet meer in om de voorsprong die het even kon vasthouden, uit te bouwen. Daardoor kwam HUBO Handbal steeds door eigen toedoen op gelijke hoogte. Wanneer Arthur Vanhove zijn collega Kevin Siraut afloste voor de laatste vijf minuten, kon je gewoon aflezen op het gezicht van de advocaat in spé, dat deze wedstrijden Arthur “De Muur” een kick geven.
Een gepaste redding en een bal tegen de paal deed HUBO Handbal op voorsprong komen via een 7m van Carvalhais. De mentale boost was op dat moment voor de bezoekers, en dat voelde ook het uitgelaten bezoekersvak. Doch panikeerde Sporting Pelt niet, Korneel Douven anticipeerde met een gepaste time-out. De gelijkmaker van Robbe Spooren zorgde voor 34-34, waarop coach Dewit dan weer een time-out nam. Een laatste ultimatum om alsnog twee punten mee te gritselen was het doel. En dat lukte bijna, de eerste bal werd puik gered door De Grave, de bal belandde uiteindelijk in de handen Serras, die de 34-35 alsnog kon binnengooien. Niettemin gooide Pelt nu alles in de strijd met nog enkele luttele seconden op het bord. Tommie Falke kreeg de bal in de linkerhoek en zo goed als on the buzzer scoorde weer hij de gelijkmaker.
