Deel deze inhoud:
Stelden velen zich na het afhaken van Davino Verhulst de vraag, hoe het nu verder moest; dan heeft doublure Jente Jans meteen zijn kans gegrepen. In de wedstrijd tegen OHL B, verhinderde hij diep in blessuretijd met een beenveeg op de poging van Gerard alsnog een nieuwe terugkeer van de bezoekers. Enkele minuten eerder had Tiemen Wijnen na een dubieuze penaltyfase de thuisploeg vanop de stip immers naar een 3-2-voorsprong gebracht. Maar er was meer dan die ultieme tussenkomst. Jente vermocht niets tegen de treffers van de gasten, maar straalde vanaf de eerste minuut zelfvertrouwen uit, coachte zijn medespelers voortdurend en werd in de voetballende opbouw ook van bij het eerste fluitsignaal betrokken. Optreden geslaagd voor de 23-jarige goalie; iets minder voor zijn ploeg op zich.
De thuisploeg begon nochtans helemaal niet slecht aan deze ontmoeting. Bongiorno speelde Wijnen in, die prompt op doel besloot, maar zijn poging naast zag belanden. Stassen sneed vanop rechts naar binnen en pegelde droogweg in de verste hoek binnen. Amper een kwartier gespeeld en al op voorsprong. Was de buit reeds binnen? Absoluut niet, want ex-prof Sasha Kotysch bleef zijn jongens aan de zijlijn aanvuren. Een boodschap die gretig werd opgepikt. Op het halfuur rende Van De Ven zijn linkerflank af. Zijn schot spatte op de vuisten van Jans en in de rebound mikte Diallo van dichtbij naast.
Na de pauze waren de betere mogelijkheden aanvankelijk opnieuw voor de thuisjongens. Nelissen besloot pal op de doelman en Baik koos vanuit een moeilijke hoek voor eigen geluk, waar de totaal vrijstaande Wijnen centraal allicht een betere optie was. Maar de dreiging kwam toch vooral van de gasten. Diallo, totaal vrij aan de verste paal, nam het leer meteen op de slof en mikte in de korte hoek knap binnen (1-1). Tien minuten later bracht diezelfde Daillo zijn team op voorsprong. Met een handige sleepbeweging voorbij Vandecaetsbeek, om dan in de ren het leer voorbij Jans in de verste hoek te krullen (1-2). Ontnuchterd voor de thuisploeg, die wel meteen weer op gelijke hoogte kwam.
In het slotkwartier leken beide teams met een gelijkspel genoegen te nemen. Tot ref Seynaeve in blessuretijd de bal op de stip legde. Vandecaetsbeek die niet meer bij het leer leek te kunnen, voelde een duwtje (?) van Gigot, ging gretig plat en zag de ref meteen naar de stip wijzen. Tiemen Wijnen zette feilloos om en zo haalde Belisia alsnog een driepunter. De bezoekers bleven met lege handen achter. Zuur, dubbel zuur zelfs, omdat zij eigenlijk wel een puntendeling hadden verdiend.
Kotysch wenste niemand met de vinger te wijzen, maar met de videobeelden in de hand, bracht hij wel opheldering. “Je kan de refs niets verwijten in deze. Het is zoals zij momenteel worden opgeleid. Volgens het boekje is dit misschien wel correct en bepaalt zulke beslissing in de beoordeling over hen een doorslaggevende rol. Als mens op dat ogenblik in de wedstrijd een fase met gevoel beoordelen, wordt hun door de opgelegde regels evenwel onthouden. Het puntje wel of niet, kan voor ons in de strijd om het behoud wel belangrijk zijn.” Wij hadden alleszins oren naar de opmerking van Sasha en wilden ze U niet onthouden. In het thuiskamp ging de aandacht vooral uit naar Jente Jans en zijn optreden. Meer nog dan naar het oordeel van scheidsrechter Seynave. Met een driepunter op zak, is dat altijd wel iets comfortabeler uiteraard.
Belisia: Jans, Vandecaetsbeek, Spruyt, Baik, Maus (84′ Chantrain), Wijnen (93′ Lathouwers), Nelissen, Stassen, Bongiorno, Bunchukov, Etien.
OHL B: Jochmans, Monticelli, Breugelmans, Suanga (46′ Gigot), Wijns (46′ Opoku), Benfriha (58′ Heremans), Bulut, Azzouz, Diallo, Murru (76′ Gerard), Van De Ven (76′ Eugene).
Scheidsrechter: Arthur Seynaeve.
Doelpunten: 16′ Stassen (1-0), 61′ Diallo (1-1), 72′ Diallo (1-2), 74′ Baik (2-2), 93′ Wijnen (3-2, strafschop).
Geel: Etien, Spruyt, Bulut, Monticelli, Breugelmans.
Rood: 95′ Gijsbers (invaller OHL B), 96′ Etien (2x geel).
