Deel deze inhoud:
De winterbreak lijkt Belisia SV geen goed gedaan te hebben. Met een 3 op 12 trokken Frederik Spruyt en co naar Thes, met de bedoeling er terug aan te knopen met de winst. De gasten namen ook de betere start in een wedstrijd, die overiges niet echt bol stond van de doelkansen. Nelissen besloot in die aanvangsfase over en Wijnen zag zijn poging op het kwartier naast belanden. Thuisspeler Vanharen repliceerde met een kopstoot, maar ook die poging kende geen resultaat. Sam Vanaken scoorde op slag rusten dan toch, maar vanuit buitenspelpositie zodat het met 0-0 rusten geblazen was.
Frederik Spruyt had vanuit zijn positie achterin een goede kijk op het gebeuren. “We waren naar Thes gekomen om voor de zege te gaan, maar uiteindelijk moeten beide teams zich tevreden met een puntedeling. Geen van de twee schiet daar eigenlijk iets mee op, ook al kan je stellen dat een 4 op 6 in de twee confrontaties met Thes op zich niet verkeerd is. Het klopt, dat we eigenlijk wel het gevaarlijkst waren in dat openingskwartier. Een poging van Matthiece (Nelissen) en eentje van Tiemen (Wijnen), maar gaandeweg herstelde de thuisploeg het evenwicht met wat doelgevaar uit stilstaande fases. Een 0-0 bij de rust was dan allicht ook een juiste weergave.”
Wie verhoopt had, dat er na de pauze dan toch geldig gescoord zou worden, kwam evenwel bedrogen uit. “Het spel werd langs beide kanten wat slordiger en de opbouw verliep in beide kampen evenmin vlekkeloos. In het wedstrijdslot waren er dan nog wat schuchtere intenties om de partij toch naar zich toe te trekken. Maar al bij al viel dit gelijkspel uiteindelijk toch correct te noemen. Als je kijkt naar het klassement, dan zie je ook daar dat beide teams aan mekaar gewaagd zijn.”
“We hebben dan wel een match minder en het is jammer, dat we een beetje de voeling met de teams bovenin kwijt raken. Na Nieuwjaar gaat het wat minder. Teams weten intussen waar Belisia voor staat. We zijn niet langer de nieuweling, maar een tegenstrever waaraan de tegenstrever zich gaat aanpassen. Op Thes hebben we alvast een organisatie getoond, waarmee we verder kunnen. Ook naar Knokke toe, onze eerstvolgende tegenstander in de eigen Katteberg”, aldus Frederik.
Voor de 29-jarige verdediger werd het op Thes nadien nog wat handjes schudden en een praatje maken, met de mensen van uit zijn eigen periode bij de club. “Terugkomen naar Thes is altijd bijzonder. Ik heb hier toch vijf mooie seizoenen beleefd met twee titels. Ik ken hier nog een boel mensen en het is altijd leuk om die weer eens terug te zien.”
Foto: RV Rony Maes
