Deel deze inhoud:
Sommige sportliefhebbers zullen zeggen, daar moet je goed zot voor zijn. Andere die ook interesse tonen in de nevensporten buigen hun hoofd met volle respect. Want wat Michael Byloos presteerde in de 100 Miles van Bello Gallico was indrukwekkend. Michael Byloos is zelfs een laatbloeier, maar volledig in de ban van Trailrun!
Michael Byloos, zoon van sportief manager Jef Byloos van KSK Tongeren. Dan verwacht je toch dat Michael een voetballer ging worden. Toch sloeg de 35-jarige Tongerenaar een totaal andere weg in.
Hoe is de liefde voor het lopen en de Trailrun gestart?
“Ja, als je in Tongeren zegt dat je de zoon bent van Politie commissaris Jef Byloos gaat er snel een belletje rinkelen richting het voetbal”, begint de sympathieke Michael Byloos met zijn indrukwekkend verhaal. “Ik ben een zeer recreatieve loper, geen balsporten gedaan. We moeten even terug in de tijd. Naar 2016 waar ik deel nam samen met mijn schoonzus aan de Tungri Run. Elk jaar een knap evenement in onze prachtige stad Tongeren. Papa deed ook mee. Hij finished enkele minuten voor ons terwijl ik buiten adem was ( en hij ervoor nog was gaan fietsen). Tja, dan ga je even nadenken en de winnaarsmentaliteit kwam naar boven (lacht). Dus dat moest beter, sporthorloge aangekocht en beginnen trainen.”
“Daarna ging het in stijgende lijn. In 2018 gestart bij ZLTC in Tongeren om deel te namen aan Triathlon. Nu doe ik dat praktisch niet meer. Mijn focus gaat volledig naar trail running.”
Wanneer ging je van start met Trail running?
“Op 4 november 2018 mijn eerste trailwedstrijd gedaan van 28 km in Juprelle”, weet Michael, die werkt bij SKF in Tongeren als supervisor. “Op 4 december 2018 een runstreak van 100 dagen gedaan ( iedere dag minstens 5km lopen , daar zaten ook wedstrijden bij , of soms marathon). Ik was dus helemaal in de ban (lacht). Zodoende keek ik uit naar de volgende uitdagingen. Op 2 mei 2020 kwam er een zotte uitdaging van de traithlon. Dat was in de periode van corona. 436 km aan één stuk gefietst. Papa is me toen nog de laatste 100km komen vergezellen in de donker !”
“Daarnaast werden in 2020 ook nog andere stappen gezet. De eerste ultra runs werden gelopen ( = alles langer dan een marathon afstand) van 50 tot 80km. Dat liep vlot. Zodoende in 2021 voor de eerste keer over de 100km gelopen (111 km). Ondertussen sta ik reeds een stuk verder. De Trail running is gewoon fantastisch. Ploeteren in de modder, over heuvels en zware wegen, door de prachtige natuur. Ik nam deel aan de Great Escape (160 km) en onlangs ook de Bello Gallico.”
Legends Slam!
“De organisatie is in handen van Legends Trail. We gaan met een paar mensen van dezelfde loopgroep/club proberen te Slammen zoals ze dat noemen. Ofwel de legends slam proberen te halen. Onze volgende uitdaging komt er snel aan eind februari. Zo een wedstrijden zijn altijd rond de 250 km! Ik ben aangesloten bij een groepje dat heet DplusDinsdag Klimburg. Samen kiezen we voor die geweldige uitdagingen. De laatste Legends Slam is dan in juni met 28 uur aan één stuk lopen!”
Met alle respect. Dit is toch niet voor iedereen haalbaar? Bovendien, hoe kan je zo snel recupereren?
“Iedereen kan meelopen als je wat uitdaging zoekt, een basisconditie en niet bang bent om bergop te lopen of vuil te worden. Lopen en trainen dus samen in groep op dinsdagavond op telkens een andere ( vaste) locatie in limburg. Daar waar hoogtemeters te vinden zijn, wij noemen dat trouwens ‘patatjes rapen’. Daarvoor trekken we vaak naar de Mijnterrils van Beringen of Winterslag. Ook gaan we regelmatig trainen in de Ardennen of Luxemburg”, stelt Michael uit Riksingen, waar hij samen met zijn vrouwtje en zoontje Billy van 1,5 jaar samenwoont.”
“Hoe ik zo snel kan recupereren? Ik ben veel met gezondheid en duursport bezig. Daarom eet ik 100% plantaardig , veganist en volgens mij een groot voordeel geeft in het herstellen, na een zware inspanning.”
En haal je ook behoorlijke resultaten?
“De resultaten zijn bijzaak, maar uiteraard proberen we met ons clubje het zo goed mogelijk te doen. In de eerste wedstrijd ‘the great escape’ werd ik samen met 2 andere vrienden 21-22-23de (in 27:44u) van de 183 gestarte deelnemers. Daarnaast moesten 72 opgeven. In de ‘Bello Gallico’ werd ik samen met 3 vrienden 55-56-57de van de 217 gestarte deelnemers in 24:30u). Waarvan er 79 die niet gefinished zijn. En nu voor de derde wedstrijd zijn we al met een 10 tal deelnemers van onze DplusDinsdag Klimburg groep die gaan starten. Eerst met het gezin en familie genieten van de feestdagen en dan weer volop trainen”, besluit Michael met een knipoog.
